อนุภาคซิลิกอนเหล็ก 45% ซิลิกอนด้วย

บทบาทหลักของ ferrosilicon ในการทำเหล็ก deoxidation นั้นมีรากฐานมาจากความสัมพันธ์ทางเคมีที่แข็งแกร่งขององค์ประกอบซิลิกอนส่วนประกอบสำหรับอะตอมออกซิเจน กระบวนการนี้อยู่ไกลจากสารเติมแต่งที่เรียบง่าย แต่ปฏิกิริยาทางโลหะวิทยาที่วางแผนไว้อย่างระมัดระวัง เมื่อเหล็กหลอมเหลวถูกละลายไปยังจุดสิ้นสุดในตัวแปลงหรือเตาไฟฟ้าออกซิเจนที่ละลายในตัวได้กลายเป็นอันตรายร้ายแรงต่อประสิทธิภาพของเหล็กและเป็นสาเหตุของข้อบกพร่องเช่นความพรุนการรวมและการแยก เมื่อมาถึงจุดนี้เมื่อมีการแนะนำเหล็กซิลิกอนซิลิกอน (SI) ภายในจะทำปฏิกิริยาอย่างรุนแรงกับออกซิเจนที่ละลาย [O] ทำให้เกิดซิลิคอนไดออกไซด์ที่เป็นของแข็ง (SIO ₂) ผลิตภัณฑ์นี้มีอยู่ในรูปแบบของอนุภาคละเอียดเนื่องจากจุดหลอมเหลวของมันสูงกว่าอุณหภูมิของเหล็กหลอมเหลว

ยิ่งไปกว่านั้นอนุภาค SIO แรกเกิดเหล่านี้ไม่ใช่จุดสิ้นสุด ในสภาพแวดล้อมเหล็กหลอมเหลวที่ซับซ้อนพวกเขาจะรวมกับออกไซด์จาก deoxidizers อื่น ๆ (เช่น MNO ที่ผลิตโดย ferromanganese) เพื่อสร้างซิลิเกตคอมโพสิตที่มีจุดหลอมละลายยูเทคติกต่ำ (เช่น Mno · SIO ₂) ผลิตภัณฑ์คอมโพสิตนี้มีความสามารถในการเกิดพอลิเมอไรเซชันที่ยอดเยี่ยมและจลนพลศาสตร์การลอยตัวทำให้สามารถรวมตัวกันเป็นกลุ่มที่ใหญ่กว่าได้อย่างรวดเร็ว สิ่งนี้ไม่เพียง แต่บริสุทธิ์เหล็กกล้าที่หลอมเหลวเท่านั้น แต่องค์ประกอบซิลิกอนที่เหลือยังทำหน้าที่เป็นองค์ประกอบการผสมที่เป็นประโยชน์เพิ่มความแข็งแรงของเหล็ก ดังนั้นปริมาณของ ferrosilicon deoxidation จะต้องคำนวณอย่างแม่นยำตามเกรดเหล็กปริมาณออกซิเจนปลายทางและปริมาณซิลิกอนเป้าหมายซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการแสวงหาความสมดุลทางเคมีและการควบคุมกระบวนการในการผลิตเหล็กที่ทันสมัย